Oh, die Latino sfeer... soms wordt je aandacht getrokken door een ouder die een baby op de heup draagt in een veelkleurige sjaal, waarvan de uiteinden niet over de grond slepen. Men kan gerust aannemen dat de ouder een rebozo draagt. De rebozo, afkomstig uit Latijns-Amerika, is 60 centimeter breed, twee meter lang of meer, de randen zijn niet omgezoomd. De sjaal is de kwintessens van de Mexicaanse vrouwengarderobe geweest. Vanwege de veelheid aan toepassingen heeft de rebozo een leidende positie ingenomen onder andere kledingstukken.
Nu, een slokje geschiedenis. Conquistadores waren verbijsterd door de kwaliteit en de diversiteit van de stoffen, die door de inheemse vrouwen uit Latijns-Amerika op primitieve weefgetouwen werden gemaakt. Met de komst van het christendom en de invoering van een voorschrift om het hoofd tijdens een dienst met een sjaal te bedekken, kregen de zelfgemaakte sjaals een nieuw doel. De rebozo kreeg zijn naam van het werkwoord “rebosar”, wat “bedekken” betekent. De eerste weverswerkplaatsen werden in de XVIe eeuw in Mexico opgericht, waarvan vele tot op de dag van vandaag bestaan.
De hedendaagse rebozo's zijn verkrijgbaar in verschillende maten en diverse draden, variërend van dure zijde en katoen tot synthetische stoffen. Sommige worden alleen geproduceerd voor de warmere maanden en hebben een losse weving, waardoor ze delicater en ook kleurrijker zijn. Op hun beurt hebben de winterrebozo's een dikke weving. Ze zijn ook vaak groter en bevatten wat wol. De elegante rebozo's, die het hele jaar door worden vervaardigd, zijn gemaakt van zijde. Ze bereiken exorbitante prijzen, mede vanwege de productietijd - enkele of zelfs tientallen weken. Het andere probleem is het weven van de franjes. De rebozo wordt soms op de ene plaats geweven en de franjes op andere plaatsen. Sommige specialisten kunnen bepalen in welke regio, nou ja - zelfs door welke familie! - de franjes zijn geproduceerd.
Tegenwoordig kunnen we de toenemende tendens waarnemen om de rebozo zijn rechtmatige plaats als nationaal symbool terug te geven. In de loop der jaren werd de sjaal beschouwd als een attribuut van de verarmde en plattelandsbevolking. Inderdaad, rebozo's worden niet alleen gebruikt als bedekking, maar hebben ook een praktischer gebruik - als materiaal voor het verplaatsen van goederen, het dragen van baby's of als hangmat. De ornamentele functie is teruggebracht. De voorbeelden van de schilderes Frida Kahlo, die haar huis nooit verliet zonder de rebozo op haar schouders, of de hedendaagse zangeres - Lily Downs, die de rebozo bij elk concert draagt, worden geprezen. Er zijn enkele acties ondernomen om de rebozo weer tot nationaal symbool te maken. Het zien van een Mexicaanse moeder die haar baby in een rebozo draagt, niet in de populaire fleecedeken in dat land, is wat mij plezier doet. Mexicaanse moeders knopen de rebozo niet, ze stoppen hem gewoon onder de billen van de baby. Doe dit niet thuis, dit is een multigenerationele traditie en wordt thuis geleerd. De traditionele Mexicaanse vroedvrouwen gebruikten de rebozo om hun patiënten te masseren - tijdens de zwangerschap, tijdens en na de bevalling. Het geheim van de rebozo-massage bestaat uit het instoppen van een sjaal en ritmisch wiegen, daarom genieten zowel vrouwen als baby's er zo van. De vrouwen die bevallen met behulp van deze sjaal kunnen zichzelf masseren, hun heupen wiegen of eraan hangen tijdens de persfase. Het vermogen om deze sjaal toe te passen heeft zich wereldwijd verspreid. Vroedvrouwen, doula's en ouders masseren. Het eerste handboek over de Rebozo-massage werd uitgebracht, ook vertaald in het Pools.
Rebozo - de wonderdoek - zijn brede scala aan toepassingen, van massage tijdens de zwangerschap, via het werkmateriaal tijdens de bevalling tot kalmerend materiaal na de bevalling. Gedragen als bescherming tegen kou, als rok tijdens de zwangerschap, als riem om een buik te ondersteunen of als hoofdtooi. Bovendien kun je je baby erin wiegen en het gebruiken als een korte draagdoek om je peuter op de heup te dragen. Hoe dan ook, het kan dienen als sieraad voor elke vrouw. De verscheidenheid aan maten, kleuren en patronen van de rebozo wekt bewondering voor de handen die het hebben geweven.
Małgorzata Sikora-Borecka